1 شرک – در حکومت جمهوری اسلامی

نقض حق حیات
آیه: «وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللهُ إِلَّا بِالْحَقِّ» (اسراء: 33)
اعدام‌ها و نقض گسترده حق حیات معترضان و فعالان سیاسی به‌طور واضح بر خلاف این آیه است.
عدالت
آیه: «إنّ الله يأمر بالعدل» (نحل: 90)
بی‌عدالتی و تبعیض در قضاوت‌ها در مورد اقلیت‌ها و معترضان، به‌طرز روشنی نقض دستورات الهی است و عدم رعایت آن، خیانت به اصول اسلامی است
مشورت و مشارکت با مردم
آیه: «و شاورهم في الأمر» (آل‌عمران: 159)
تصمیم‌گیری‌های یک‌جانبه بدون مشورت با مردم و عدم ایجاد فضای باز برای انتقاد و بحث، مغایر با این اصل قرآنی است
آیه: «و لقد کرمنا بنی آدم» (اسرائیل: 70)
سرکوب شدید و نقض حقوق بشر در ایران به‌طور مستقیم با این آموزه قرآن در تضاد است. هرگونه نقض کرامت انسانی، نشان‌دهنده عدم پایبندی به اصول اسلامی و انسانی است
حقوق بشر و کرامت انسانی
آیه: «و لقد کرمنا بنی آدم» (اسرائیل: 70)
سرکوب‌های گسترده، عدم آزادی بیان، و نقض حقوق بشر در ایران نشان‌دهنده عدم رعایت کرامت انسانی است. این موارد به وضوح با آموزه‌های اسلامی در تضاد است
پاسخ‌گویی و امانت‌داری
آیه: «إن الله يأمركم أن تؤدوا الأمانات إلى أهلها» (نساء: 58)
وجود فساد و عدم پاسخ‌گویی در رده‌های مختلف حکومتی، نشان‌دهنده نقض این اصل است. مقامات به امانت‌داری و مسئولیت‌پذیری پایبند نبوده اند و به ارزش‌های اسلامی خیانت کرده‌اند

شرک در اسلام به عنوان بزرگ‌ترین گناه شناخته می‌شود و تأکید قرآن بر اهمیت خالص بودن ایمان و پرستش تنها خداوند نشان‌دهنده‌ی عمق این مفهوم است. وقتی افراد به جای اعتماد به خداوند، به انسان‌ها یا نظام‌های فاسد وابسته می‌شوند، در واقع از خداوند و اصول الهی دور می‌شوند و این امر به عنوان شرک در اسلام محکوم شده است. این نوع از شرک می‌تواند در جوامع مختلف مشاهده شود، وقتی افراد به جای انتقاد از وضعیت موجود و دفاع از عدالت و حقوق افراد، به دنبال توجیهات انسانی هستند و از اصول اصلی دینی دور می‌شوند. این افراد به خاطر ترس از سرکوب و اندیشه‌های منفعت‌ طلبانه، به جای دفاع از عدالت و حقوق انسانی، به حمایت از حکومت‌های فاسد و نظام‌های ظالم می‌پردازند که این نشان‌دهنده ضعف در ایمان و اعتماد به خداوند است که مصداق شریک برای او تعیین کردن است

آیه 135 سوره نساء „يَـٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّمِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَآءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٓ أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۖ إِن يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا´ فَاللَّهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۚ فَلَا تَتَّبِعُواْ الْهَوَىٰ أَن تَعْدِلُواْ ۚ وَإِن تَلْوُواْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا.“

„ای کسانی که ایمان آورده‌اید! به عدالت قیام کنید، و به عنوان گواه برای خدا باشید، هرچند به ضرر خودتان یا والدین و خویشاوندانتان باشد. پس از هوا و هوس پیروی نکنید که از عدالت منحرف شوید. و اگر (حق را) کج کنید یا از آن روی برگردانید، بدانید که خداوند به آنچه انجام می‌دهید، آگاه است

انسان‌ها نمی‌توانند در برابر ظلم ساکت بنشینند، زیرا این ستم نه ‌تنها به خود آن‌ها آسیب می‌زند، بلکه به نسل‌های آینده نیز منتقل می‌شود. وقتی جامعه‌ای به‌خاطر ترس از سرکوب، به بی‌عدالتی تن می‌دهد، در واقع زمینه‌ ساز تداوم ستم و فساد است

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert